Forever in Galiza

Forever in Galicia, a primeira tradución ao inglés do Sempre en Galiza de Castelao, realizada na editorial Francis Boutle por Craig Patterson que, como el mesmo di "naceu inglés, ten pasaporte irlandés e corazón galego".

Fonte: http://praza.gal/cultura/12555/forever-in-galicia-contribue-a-unha-version-alternativa-da-historia-iberica-dende-un-punto-de-vista-non-centralista/

 Non creo que haxa que explicar o que significa o "Sempre en Galiza" de Castelao. Hoxe este libro, que debería formar parte do imaxinario de calquera galego digno de cualificarse con este adxectivo, pode consultarse en inglés grazas ao traballo de tradución feito por Craig Paterson.
Grazas ao blogue da biblioteca do IES  Ollos Grandes (Lugo), tiven coñecemento do vídeo que comparto ao inicio da entrada no que se informa da presentación da tradución na terra natal de Castelao. Unha segunda presentación tivo lugar no IES Félix Muriel, da mesma localidade.
Posiblemente a mellor introdución a este traballo será a que acharemos nesta entrevista de Marcos Pérez Pena para o dixital Praza Pública. Destaco dela algunhas palabras de Craig Paterson:

Optamos á mantenta por non buscar ou aceptar calquera subvención por parte dunha Xunta de Galicia que, dende 2009, por medio das súas políticas lingüísticas, educativas e culturais, fixo o maior dano á lingua galega dende a morte de Franco. En particular, eu creo que sería unha falta de respecto ao legado de Castelao vincular o proxecto con semellante filisteísmo, sendo a obra unha defensa magna dos dereitos insubornábeis e humanos de Galicia e os galegos. Colaborar con semellantes forzas representaría, para min, unha incoherencia hipócrita, contraproducente e destrutiva, que de paso lexitimaría os feitos inefábeis do goberno de Feijoo en contra da cultura e lingua galega.

Velaquí que me pareceu ésta unha excelente oportunidade de lembrar aquela iniciativa do Consello da Cultura Galega para conmemorar o 70 aniversario da obra, #sempreengz 

 

Fonte: https://cartaxeometrica.blogspot.com/2018/10/forever-in-galiza.html  

Grazas unha vez máis a Carta Xeométrica por estar sempre atento a recompilación e partillamento do que é de noso.

A banda da loba, "Pepa"

A banda da loba: Andrea e Marcela Porto, Inés Mirás, Estela Rodríguez e Lastra tomaron para o grupo o nome da mítica bandoleira galega, apenas coñecida, que no século XIX "era temida polos ricos e polos curas. Fálase moito de Robin Hood, pero nós temos a Pepa a Loba, unha muller independente, que o pasou mal na vida e tivo a forza de saír adiante. Queremos ser o símil de Pepa no mundo da música", explica a vocalista da banda. 

A marcada personalidade da Banda da Loba tamén se identifica nas cancións de "Bailando as rúas", onde hai unha exaltación da poesía, vinculada á música. Os poemas de Rosalía Fernández Rial e Celia Parra, así como Celso Emilio Ferreiro, poñen letra a algunhas das súas cancións. Guadi Galego e Tanxugueiras participan tamén neste traballo, as últimas no tema "Pepa", que compuxo Lastra, onde se conta a historia desta histórica muller galega: "Bebín de diferentes fontes porque as historias sobre Pepa son distintas". A letra está envolta nun marcado estilo folk, pois "ao ser de aquí, era o estilo que máis lle pegaba".

http://abandadaloba.gal/o-grupo/ 

 

 

Galilusofonía

Nace Galilusofonía, unha rede para impulsar as relacións lingüístico-culturais entre Galiza e a Lusofonía

Participan trece iniciativas galegas e portuguesas. Realiza a súa primeira reunión no marco do Foro na Maré-Cantos na Maré.

Nace a Rede da Galilusofonía, no marco do Foro da Maré-Cantos na Maré, impulsada por diferentes iniciativas galegas e portuguesas que partillan o obxectivo común de difundir a música e as artes e aproximar a língua e a cultura de Galiza e de toda a Lusofonia.
 

Estas iniciativas, con diferentes enfoques e formatos decididen xuntarse co obxectivo de amalgamar esa audiencia para dar novos pasos na dirección pretendida, sumando esforzos e recursos humanos e materiais.
 

Entre as  iniciativas que manifestaron a súa adhesion á Rede están A Mesa pola Normalización Lingüística, Academia Galega da Língua Portuguesa, AGAL-Associaçom Galega da Língua, AJA Galiza-Núcleo da Associaçom Jose Afonso na Galiza, aRi[t]mar galiza e portugal-Escola Oficial de Idiomas de Santiago, Cantos na Maré, Castro Galaico Festival de Nogueiró-Braga, Convergências Portugal Galiza-Braga, Festival da Poesia no Condado-SCD Condado, Fundación Via Galego, Ponte a Portu-Gal-Concello de Ponteareas, Ponte nas Ondas eTraz outro amigo também-Concello de Cedeira.

A Rede pretende agora reunir todas estas iniciativas arredor dun Foro e un Espazo internacionais.

Fonte: https://www.sermosgaliza.gal/articulo/cultura/galilusofonia-rede-impulsar-relacions-linguistico-culturais-galiza-lusofonia/20181012093014072813.html

Begoña Caamaño II e De Vacas

DE VACAS na homenaxe a Begonha Caamanho, "Begoñísima".

"Begoñísima" no Teatro Principal de Santiago de Compostela o 24 de Outubro de 2015.

 

  Fonte: http://devacas.gal/

Begoña Caamaño I

Begoña Caamaño Rascado. Folerpas biográficas:

Naciches un 14 de outubro de 1964 no barrio vigués do Calvario. Aprendeuche francés con María Xosé Queizán e cursaches Maxisterio. Tamén quixeches falar  éuscaro. Varias emisoras contaron co teu facer  até  a túa incorporación ao Diario Cultural. Dirixiches e presentaches os programas Andando a Terra, Club Cultura e Expreso de Media Noite. Viaxaches como correspondente da Axencia Galega de Noticias (AGN) e colaborou nos xornais El Sol, A Nosa Terra, Novas da Galiza e na revista Tempos. 

Activista incansábel sindical, feminista, antimilitarista, ecoloxista, pola sanidade pública, etc . 

Na literatura iníciaste coa publicación da novela Circe ou o pracer do azul no ano 2009 e tres anos despois Morgana en Esmelle.

Ambas  novelas recibiron o Premio Ánxel Casal ao mellor libro de ficción 2012 da Asociación Galega de Editores, o Premio da AELG á mellor obra de narrativa 2012, Premio da Crítica de narrativa galega da Asociación Española de Críticos Literarios 2012 e o Premio Losada Diéguez de creación literaria 2013.

Fonte: http://culturagalega.gal/album/detalle.php?id=1047  

Morres o 27 de outubro do ano 2014 pero como a terra che foi leve, segues camiñando á nosa beira catro anos despois dunha das túas viaxes.

Hoxe queremos rescatar unha "Carta  de despedida" que lle escribiu á cantora Uxía e que xenerosamente partillou en https://www.sermosgaliza.gal/articulo/cultura/carta-despedida-begona-caamano/20141030072031031851.html

e que tan fermosamente ilustrou Leandro Lamas.

Querida Uxi: 

...

Eu levo xa tanto vivido, tanto aprendido, tanto amado e tanto amor recibido que non podo dicir que a miña morte sexa inxusta. Indesexada si, como todas...que me encantaría vivir outros 47 anos, tamén. Sempre temos apego a vida, sobre todo porque sabemos que, pese aos seus mil amargores, a vida compensa.

Pero Uxi, non vou mentir dicindo que por veces non teña medo e rabia, pero é máis pola incerteza que pola morte en si mesma.

Putada, o que se di unha putada grande e real sería ter vivido unha vida de merda, estar dende os 6 anos furgando na basura dos vertedoiros de Antanaribo, ou dende os 8 turrando dunha vagoneta de carbón en Bolivia, ou dende os 11 pechada nun burdel de Bankog!. Ter unha vida tan miserable que che fai desexar a morte como un alivio.

 Iso é a gran putada...e hai millóns de persoas que sofren a vida, porque realmente a sofren, cada día. Ter tido unha vida tan boa, tan rica, tan chea en coñecementos, curiosidades e,sobre todo afectos, é un regalo. Ter medo á morte cando a vida foi tan rica e intensa é normal, pero morrer tras unha vida así é, en realidade, unha sorte...cánta xente morrería só por ter a metade do que eu tiven....

 Polo demais, Uxía ben amada, ata nestas circunstancias, aínda que pareza estrano, son feliz, por moi grande é absurda que soe a palabra felicidade.

Gostaríame morrer como no fermoso cadro de Leandro Lamas co que me agasallastes...facer unha festiña tranquila, poder vervos a todas e todos, despedirme de cada unha de vós, partillar un brinde pola vida, escoitarte por última vez cantar o Alalá das Mariñas e logo adormecer...sen dor, sen estertores, adurmiñarme repousando no peito de Etxaniz, ir notando como o sono me vence, como a túa voz soa cada vez máis baixiña no meu  corazón, como os vosos sorrisos se van desdebuxando, perdendo as vosas individualidades ata se convertir nun sorriso único, cálido e amable coma o sol nun día de xuño...e xa non despertar máis.

Ese é o meu último, íntimo gran desexo. Egoista, sen dúbida, pois en absoluto me preocupa a "outra parte", vós e a vosa tristura e desconsolo.

Mais a vida foi tan boa comigo, tan boa con todas vós que ata nos está dando o tempo preciso para nos ir facendo á idea e que o salto definitvo non sexa tan traumático nen tráxico, senón unha dor miúda, serea e calma..e que esteades todas xuntas, todos xuntos, para vos consolar mutuamente e, cando xa eu teña adormecido para sempre, volveredes a brindar por min, se é que vos parece que o merezo.                           

Bicos, Uxi. Quérote pola vida. 

Nós tamén te queremos ...polas vidas!!!

Apatacón

 Apatacón: "Canto vale unha vida"

Compañía de nova creación da man da vocalista Faia Díaz (Coro Encaixe, De Vacas...) e a contadora Vero Rilo (Daboapipa, Rilo&Penadique...) onde se xuntan por gusto e querencia investigando os límites e puntos de encontro das súas disciplinas de orixe para achegalos ata diluidos.

 "Por unha peseta": é o seu primeiro traballo conxunto onde voz narrada e cantada achéganse por menos de nada para atopar canto vale unha peseta

Fonte:Vero Rilo https://www.youtube.com/channel/UCA8nIWjargulULQnl0MXaEg


"Apatacón" Proxecto formado por Faia Díaz e Vero Rilo onde voz cantada e narrada atópanse por menos de nada.
Fonte: https://es-la.facebook.com/pg/apatacon/about/?ref=page_internal

"Micromachismos. Machismo invisibilizado"

A Asociación Berenguela Pola Igualdade presenta "Micromachismos. Machismo invisibilizado", un vídeo colaborativo e interxeracional feito coa participación de veciñas, asociacións e establecementos de Vedra co obxectivo de facer visible o machismo cotiá, tan arraigado que chega a ser imperceptible.

 

 

Grazas a https://trafegandoronseis.blogspot.com/2018/09/micromachismos-machismo-invisivilizado.html 

Por partillar, coma tantas cousas... 

O comezo do mundo de Soledad Felloza

"Conta, conta, que eu escoito!"

  Fantástica narración de Sole que nos leva emocionalmente a distintos lugares. Os lugares que se precisan para entender as historias nas que basea este relato, hisorias de dentes que ela mesma escoitou e que xa existen e que precisan de ser cometidas e compartidas para non seren equecidas. Ese é o seu propósito con esta charla, que nos acheguemos ás lareiras de novo a escoltar as historias que xa existen e non permitir que esmorezan. Actriz, contadora de historias, fotógrafa, escritora e dramaturga. Directora do Festival Internacional de Narración Oral Atlántica, con sede en Galicia.

Fonte:      https://www.youtube.com/user/TEDxTalks

De Rosalía a Sabela OT pasando por Ana Kiro | Aquel-e

O rexurdimento 2.0 xa está aquí. No 2018, unha concursante de OT conseguiu levar ao programa do momento unha canción en galego, facendo que a xente de todo o mundo a escoite na súa lingua.

Castelao inventou os "memos"

Castelao inventou os memes, isto é unha realidade.

  Aquí analizo algunhas das súas viñetas e compároas cos memes actuais. Ademais véñome arriba e falo de tópicos literarios nos memes

 Fonte:aquel -e:

O galego no ensino

 O galego no ensino: dez anos dunha "posverdade" incómoda

Hai agora dez anos Galicia iniciaba o segundo curso escolar no que estaba en vigor o decreto 124/2007 polo que se regula o uso e a promoción do galego no sistema educativo. A norma fora aprobada polo Goberno galego a mediados do ano anterior e trouxera consigo un dos desencontros máis sonoros ata o momento entre as forzas que sustentaban o Executivo, PSdeG e BNG, e o partido da oposición, o PP. Dez anos despois de que aquela controversia estourase ata tornar nunha das claves da posterior campaña electoral galega, o contido daquel decreto e a súa orixe seguen presentes na contenda política. Así sucedeu, por exemplo, no debate de política xeral que se desenvolve esta semana no Parlamento. Pero, de onde viña e que dicía aquel decreto?

O PP non sempre estivo en contra daquela norma. Ben ao contrario, o 22 de febreiro de 2007 compartiu mesa ante a prensa coa daquela conselleira de Educación, Laura Sánchez Piñón, e mais cos representantes de PSdeG e BNG para anunciar que, tras cinco intensas xuntanzas, existía un acordo unánime para activar a nova regulamentación do galego no ensino. Segundo a representante principal dos populares nas xuntanzas, a ex-conselleira Manuela López Besteiro, o texto acordado combinaba "galeguismo", "equilibrio entre as dúas linguas oficiais" e "respecto á lingua materna". Pero ademais, indicaba López Besteiro, desenvolvía o Plan Xeral de Normalización da Lingua Galega, "instrumento esencial para avanzar na promoción da lingua galega" que o Parlamento aprobara por unanimidade en 2004, tamén tras intensas negociacións.

 O PXNL estaba, precisamente, na cerna do decreto. Nas medidas concretas dedicadas ao ensino -páxina 56 do apartado do plan dedicado á educación, familia e mocidade- aquel documento fixara un vieiro claro a seguir. En Primaria, "que, como mínimo, o alumnado reciba o 50% da súa docencia en galego" e, ademais das áreas de coñecemento de medio natural, social e cultural, que xa se impartían en lingua galega, "fomentarase que se impartan nesta lingua materias troncais en toda a etapa, como as matemáticas". Na ESO tamén se fixaba ese mínimo do 50% e apostábase por que "se impartante neste idioma as matemáticas e a tecnoloxía", alén das xa "establecidas legalmente". O limiar "mínimo" do 50% era tamén o criterio par Bacharelato e FP.

Nesta liña, o texto final do decreto fixou o mínimo do 50% de materias en galego, incluíu as matemáticas e outras áreas técnicas entre as áreas a impartir en lingua galega e agregou que o alumnado debería rematar cada nivel educativo con "competencia nas dúas linguas oficiais". A Consellería inzara o texto de mencións ao Plan Xeral de Normalización e, a xeito de aclaración adicional, incluíu no decreto un anexo no que transcribía o apartado do PXNL sobre educación. Isto é, ía aplicar o texto que recibira os votos a prol de PP, PSdeG e BNG no pleno do Parlamento do 21 de setembro de 2004 tras un prolongado proceso de elaboración e participación de persoas e expertas e entidades de todos os ámbitos.

Pero o que xurdira dunha unanimidade só comparable á que abeirara o nacemento da lei de normalización lingüística en 1983 pasou a ser poucos meses despois para o PP unha ruptura do "consenso" por non "garantir os dereitos lingüísticos" e "abrir a porta a un modelo monolingüistico". Ao tempo, saltaban ás páxinas dalgúns xornais galegos as reclamacións dun colectivo liderado por unha docente dun instituto vigués que prometía "dar mucha guerra" no nome da "libertad lingüística". Facíanse chamar Galicia Bilingüe recollendo os preceptos dun manifesto divulgado a través de internet baixo o título Tan gallego como el gallego e xunto a eles acabaría manifestándose a cúpula do PPdeG -agás Feijóo, de viaxe en Sudamérica- o 8 de febreiro de 2008, ás portas da campaña electoral. Se Feijóo gañaba, afirmaban, habería "una casilla en el sobre de matrícula" para que as familias decidisen o idioma do ensino.

As teses básicas daquelas protestas foran utilizadas polos populares no seu retorno á Xunta para derrogar o decreto 124/2007 e substituílo polo vixente, que tivo que ser modificado parcialmente por orde xudicial. O novo conselleiro de Educación e actual alcalde de Ourense, Jesús Vázquez, mantivo en público que detectaran unha presenza maioritaria do galego nas aulas, se ben tres anos despois admitiran formalmente nunha resposta parlamentaria que o que detectaran fora xusto o contrario, que o maioritario era o castelán. Unha década despois recentes informes da Real Academia Galega e do Consello da Cultura constatan que a escola está actual como axente "desgaleguizador" da rapazada e que os prexuízos sementados a respecto dunha suposta "imposición" do galego aceleraron este proceso.

Así e todo, o presidente da Xunta vén de volver empregar o principal debate parlamentario do ano para axitar dalgún xeito as pantasmas daqueles anos "nin aqueles que afirman que o castelán desapareceu de Galicia nin aqueles que queren impoñer o galego coñecen realmente Galicia", proclamou Feijóo nun discurso no que afirmou tamén que "nunca promovín nin promoverei conflitos". Quen o acusan de atacar o galego están instalados na "posverdade", afirmou o presidente noutro treito do debate retrucando á líder do BNG, que tamén empregara ese termo. Mentres, nas redes sociais, un destacado dirixente do PPdeG afirmaba que "o que acabou co consenso" foi o decreto 124/2007, o que transcribía o Plan Xeral de Normalización aprobado por unanimidade parlamentaria en tempos de Manuel Fraga.

Fonte: 
http://praza.gal/politica/17632/o-galego-no-ensino-dez-anos-dunha-posverdade-incomoda/

Sumrrá

 Sumrrá: "Seis mulleres"

 

Sumrrá rinde tributo a 6 mulleres poderosas que foron e aínda son fonte de inspiración na loita dun futuro mellor para toda a humanidade.
Frida Kahlo e Rosa Parks de América, Rosalía de Castro de Galicia, Quin Jin de China, Malala Yousafsai de Pakistán e Nawal El-Saadawi de Exipto.
Sumrrá 6 Mulleres é unha aportación á loita feminista dende a música contemporánea do século XXI.
Podedes escoitalo enteiro en : http://www.sumrra.com/discos/ver/8
 Data de Publicación:2018-07-13
 Um petisco:

Cuarta Xusta

Cuarta Xusta é un grupo de rock que naceu en 2016 da man de Aida, Marta, Lúa, Alberto e Alba, pero é agora cando nos veñen presentar o seu primeiro disco. Será o próximo 10 de marzo no Pub Gatos de Melide. O álbum, que leva por título “Un novo espertar” sairá ao mercado xusto o día despois da presentación.

“Berrar con música as inxustizas que nos rodean”. Este é o lema musical do grupo melidense Cuarta Xusta que sacou ao mercado (Marzo 2018) o seu primeiro traballo discográfico composto por oito temas de contido social e reivindicativo: “Un novo espertar”. No álbum, totalmente autoproducido, colaboran varios artistas da escena musical galega como Vituco Neira e Miguel Duarte de Ruxe-Ruxe, Bocixa de Zënzar, Jasper de Nao ou Javi Maneiro de Herdeiros da Crus, algúns dos cales actuarán tamén o día da presentación oficial.

 Fonte: http://www.gzmusica.com/novas/grupos/995-o-grupo-melidense-cuarta-xusta-presenta-o-seu-primeiro-disco.html