Este decálogo está baseado nun texto deTilbert D. Stegmann coas modificacións e adaptacións ao caso galego.
Dez puntos, útiles para que os divulguemos e para que os practiquemos e conseguirmos que o galego avance.
Xulia, a nena que ama moitas linguas e fala galego
Case dez anos despois, recuperamos o video de Xulia, preguntándonos que será desta aventureira amante das linguas que levaba na fronte unha estrela e no bico un cantar?
Falaba media ducia de idiomas, vivía en Bélxica, viña a Vigo e falaba en galego vehicularmente. Ela non lle puña portas nin fronteiras á lingua, ás linguas...
Transcorre nunha aldea galega durante os anos da Guerra Civil. Todo xira
arredor da existencia dun neno duns nove anos, cheo de curiosidade mais
ao que lle custa entender o que acontece. Con todo, vai madurecendo e
vai percibindo algo nese mundo a un tempo estreito e universal. Con
tenrura e sinxeleza. Moncho vaise achegando ao que sucede ata o punto de
querer incorporarse a unha loita que está máis alá das súas
posibilidade.
SOM DO GALPÓN, A piques de estoupar.( Libreria en Acustico).
Videoclip gravado en Compostela na Libraría Couceiro (Febreiro 2014);
este clip é unha mostra da xira feita por librarías apresentando o disco
Galinha de Troia cunha formación especial con Brais Bassave no violino,
Gael Bassave na voz e no looper e Javier Miranda na guitarra.
O grupo formouse em Decembro de 2005, momento no que comezamos a
ensaiar nun galpón dunha aldea chamada A Moninha, que está perto de
Compostela. Durante o ano 2006 chegaron os primeiros concertos e dende
aquel intre a banda non deixou de percorrer locais e escenarios por toda
Galiza e parte do extranxeiro.
Dende o primeiro día a aceptación do público foi increible e cada
concerto fixo que medráramos para dar o mellor de nós... Inda seguimos
ca mesma teima e pensamos que Som do Galpom é un grupo de directo; e o
directo, un bó lugar onde poder desfrutar da música que facemos. O realmente importante do proxecto é a ilusión ca que traballamos
dende o comezo; todo ese esforzo estivo encamiñado a crear un son própio
de horizontes descoñecidos para nós. A idea inicial era a de fusionar
diferentes estilos musicais dándolle moita importancia á mensaxe que
queríamos transmitir. Queríamos facer unha música orgánica tocada por
nós fuxindo de arranxos electrónicos. Os nosos temas teñen un pouco de
funk, un pouco de reggae e un pouco de rap, polo tanto lle chamamos
funki-reggae-rap.
O grupo sempre estivo moi activo á hora de participar en concursos
para grupos non profesionais ( Certame musical Terra e Língua, Galiza
Crea, Nsaio no camiño, Fundation reggae festival...) e non nos foi nada
mal xá que fomos galardonados en moitos deles, o máis importante foi o
Nsaio no camiño 2008.
As nosas primeiras gravacións a modo de maquetas foron feitas en
diferentes estúdios : Savia Records, Radiogalega, Onirama estúdios... No
ano 2009 gravamos o noso primeiro disco “Em terra de ninguém”
(mesturado e masterizado nos estudos Casa de Tolos). Para o noso segundo
traballo de estudo (“A galinha de Troia”) houbo que agardar ata
Novembro de 2013, e foi gravado e mesturado en Oceano estúdios, a
producción musical estivo a cargo de Javier Abreu e o mastering se fixo
en Mastering Mansion (Madrid).
Neste ano 2018, despois dun parón de mais de un ano comezamos unha
nova etapa con enerxias renovadas,caras novas e un novo espectáculo.
Xosé Lois Romero é un dos nomes clave no rexurdimento da música
popular en Galicia nas últimas décadas. Recoñecido acordeonista,
percusionista e compositor formado na música tradicional, colaborou con
algúns dos proxectos e artistas máis influíntes de Galicia (Nova Galega
de Danza, Mercedes Peón, Fuxan os Ventos, aCadaCanto, Orquestra de Jazz
de Galicia, Radio Cos, Jane Joyd, Quique Peón Cía, Xabier Díaz,...).
Premiado en numerosas ocasións, a súa traxectoria está marcada pola
versatilidade e a busca permanente de novos camiños de expresión, sempre
dende a sensibilidade e a perspectiva galega.
Agora preséntase xunto a Aliboria, un colectivo de novos músicos
galegos cos que reinventa os cantos e os ritmos enxebres de Galicia
conxuntando as potentes voces das súas cantantes con innovadores
arranxos para percusión tradicional cheos de forza, raza e terra. As
mulleres e homes que conforman Aliboria representan unha nova xeración
de músicos cun coñecemento profundo do seu folclore e cunha gran
calidade técnica, un equipo perfecto para dar un novo paso adiante na
evolución da música popular galega, que está a vivir o seu momento máis
fértil e en permanente proceso de actualización.
A música de Xosé Lois Romero & Aliboria combina as voces
ancestrais da tradición oral de Galicia coa forza e o colorismo
multitímbrico de bombos, pandeiros, pandeiras, tixolas, tarrañolas,
cunchas, pandeiretas, latas, tambores, sachos… e todo interpretado coa
frescura e a enerxía que os seus membros ofrecen en directo.
Brais Morán comezou a súa carreira musical no ano
1997. Na primeira década do século XXI foi recoñecido á fronte de
Loretta Martin, banda de referencia por ser única na música galega coa
súa mestura de funk e músicas negras en galego. Deste xeito percorre
parte de Portugal e España e edita tres discos: Loretta Martin (Falcatruada ,2005), Paraíso distante (Falcatruada, 2007) e Despois da Mandinga (Autoeditado, 2012).
En 2015 emprende a súa andaina en solitario co disco Cruzando o eclipse
(The Borderline Music, 2015) co-producido xunto a Arturo Vaquero, no
que conta coa colaboración dun dos seus grandes referentes e influencias
como é Fran Pérez Narf e con Belém Tajes (Luar na Lubre,Voodoo).
Neste 2018, despois de ser finalista na pasada edición dos Premios Martín Códax, presenta o seu novo disco No Mato do desespero: un
traballo máis ecléctico no que cristaliza de xeito natural todo o
vivenciado ao longo da súa traxectoria, confluíndo tanto o funk, o folk,
a música brasileira, os ecos de África, a tradición galega e as súas
orixes na Costa da Morte, mesturado así dende a perspectiva dun autor de
cancións de identidade única e honesta.
Actualmente conta cos músicos Fran Sanz, Marcos Pazo e Manu Seoane como banda habitual tanto no estudio como no directo.
