“A lingua de signos galega está condenada a desaparecer”, este era o titular que publicaba Galicia Confidencial o 12/08/2016.
Reproducimos parte do contido da publicación:
Cristina González Abelaira, profesora da Universidade de Santiago, alerta de que "a variedade galega de lingua de signos non contou co apoio necesario para o seu recoñecemento" e explica o proceso de imposición do sistema en español. Pola contra, en Cataluña gozan da súa propia lingua de signos, recoñecida oficialmente.
No Estado español só existen dúas linguas de signos recoñecidas oficialmente: a castelá e a catalá. Logo dunha reivindicación histórica por parte do colectivo xordo, a lexislación admitiu a existencia destas dúas linguas de signos. A Lei 27/2007, do 23 de outubro, recoñece estas dúas linguas e regula os medios de apoio á comunicación oral das persoas xordas, con discapacidade auditiva ou xordo-cegas, así como o dereito a aprendelas e usalas xunto con outros medios de comunicación orais. Porén, o galego segue inédito no sistema de linguas de signos recoñecidas oficialmente. Por isto, Cristina González Abelaira, profesora do Departamento de Lingua e Literatura Españolas, Teoría da Literatura e Lingüística Xeral da Universidade de Santiago de Compostela (USC), pregúntase se é posible o recoñecemento oficial dunha lingua de signos galega (LSG) e alerta de que esta variedade "está condenada a desaparecer" pola falla de apoio. (...)
González Abelaira sentenza que se pode afirmar que "o que sucedeu en Galicia coas linguas orais, entre o castelán e o galego, reproduciuse coas linguas de signos,
xerando así unha relación asimétrica entre a lingua de signos
maioritaria, a española, e as outras variedades, neste caso, a galega".(...) "Os signos
propios da lingua de signos galega ou LSG foron considerados signos
antigos e foron desprezados fronte a outros máis innovadores chegados da
capital",
"A oralización en castelán foi froito dunha planificación que tiña como eixo principal o monolingüismo e
como protagonistas os educadores e outros profesionais, na súa maioría
oíntes. Nunha segunda fase, é o colectivo xordo o que se erixe como
protagonista do proceso, pero en Galicia séguese a proposta que a CNSE [Confederación Estatal de Personas Sordas] lidera en Madrid", explica a autora do artigo.
Entre os criterios que conducen á recesión da variedade galega, sitúa
en primeiro lugar o cambio de modelo educativo que se desenvolveu en
Galicia, ó igual que no resto de España, a partir da publicación da
LOXSE en 1990. "A inclusión do alumnado xordo en centros ordinarios
supuxo a súa dispersión en diferentes colexios e, polo tanto, a
desmembración da comunidade signante formada ó redor das escolas. Este
factor e, en xeral, o proceso planificador descrito foi o que ocasionou a
súa recesión". (...)
O caso galego contrasta coa boa saúde da que goza a lingua de signos catalá, oficial en Cataluña dende o ano 2006, a partir da publicación do seu Estatuto de Autonomía. Ademais, foi reforzada coa Lei 17/2010, de 3 de xuño, da lingua de signos catalá (LSC). "Porén, nin no ámbito autonómico, nin no estatal se recoñeceu oficialmente unha lingua de signos galega", advirte Cristina González Abelaira.
"Todo apunta a que a diferenciación soamente de dúas linguas de signos no Estado español non atende a criterios lingüísticos internos, senón máis ben políticos e sociais", denuncia a profesora de Lingüística, baseándose nunha análise histórica e émica do proceso de planificación lingüística en Galicia a través dunha metodoloxía etnográfica, o cal "permite observar como se organizou a diversidade lingüística na comunidade e lévanos a concluír que tras a oralización en castelán do colectivo xordo, buscouse unha uniformización lingüística que conduciu á falta de recoñecemento das diferentes variedades lingüísticas, entre elas a galega.
Segundo esta experta, a oficialidade que a Lei 27/2007 outorga á LSE en Galicia e no resto de España, agás en Cataluña, "deu lugar á asimilación lingüística das variedades minoritarias, entre elas a galega, á variedade lingüística española, a cal acadou un novo status e maior prestixio".
CONTINÚA...
Ningún comentario:
Publicar un comentario